Տավուշի երիտասարդները 4
Մերի Չիբուխչյան
-Ի՞նչ ես մտածում,
երբ լսում ես կամավոր բառը:
-Կամավորությունը ինքնակամ գործ է, որը դու անում ես առաջին
հերթին՝ քեզ համար, հետո՝ ուրիշների: Կամավորության
միջոցով փորձ ես ստանում և ուրիշների հետ քո փորձն ես կիսում:
-Երբևէ որևէ մեկի կամավորական
աշխատանքից օգուտ ունեցե՞լ եք:
-Շատ: Օրինակ՝ ազգագրական
պարերը սովորել եմ մարդկանցից, որոնք կամավոր սկզբունքով դասեր էին տալիս, հետո ինքս
եմ սկսել դասավանդել:
-Կպատմե՞ք ձեր կամավորական
գործունեության մասին:
-Առաջին կամավորական քայլերս արեցի 15 տարեկանում: Ազգային
պարերի ուսուցիչ էի Հայաստանի երիտասարդական հիմնադրամում, ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղի
Ռազմահայրենասիրական ակումբում: Հետո, երբ ծանոթացա մեր Տավուշի թեմի առաջնորդ Տեր
Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանին որոշեցի, որ պետք է աշխատեմ սահմանամերձ գյուղերի կիրակնօրյա
դպրոցներում (Կոթիում, Ծաղկավանում և Բերքաբերում): Բացի
այդ՝ աշխատում եմ Արևիկ սոցիալ-կրթական կենտրոնում` որպես պարուսույց: